Yunus Yoğurtçu

Gardolap içinde ki giysiler, gardolap üstünde ki seyahat valizlerim dışında iki kapılı bir çekmeceli ardiye dolabı olarak kullandığım şifonyere sahibim. Bu şifonyer benim ardiye alanım. Bu şifonyer benim hayatımın yükünü çekiyor. İçinde ne yok ki :) Minimalism süreçlerini doğru sınıflandırmak ve rahat minimize etmek için çeşitlerine göre ayakkabı kutularına koyarak ayrıştırdım. Kendi adıma minimalizm de birinci evre diyebileceğim Mart 2019 – Ekim 2019 süreçte bu dolaba zaten sığamayacak kadar çok fazla eşyaya sahipken şimdi bu dolaba rahatça sığabilmek ilk etapta kulağa ve göze güzel geliyor. Gel gelelim ki şimdilerde minimalizm de ikinci evreyi yaşadığımı düşünüyorum ve bu ardiya dolabımdan yaşam kalitesi ve konforumu düşürmeyecek eşyalardan kurtulmak istiyorum. "Belki bir sonra ki süreçte bu ardiye dolabından tamamen kurtulabilirim :)" Üst Çekmece Laptop, Enerji kablosu, Mause Dolap İçi  Kitaplar Roman Fotoğarfçılık Tasavvuf Kişisel Gelişim Sağlık Mal

Sıfır atık hareketinin  öncüsü ve sözcüsü Bea   Johnson  on yıldır eşi ve çocukları ile beraber atık yaratmadan yaşıyor. Kendisiyle bu hareketi tanıtma amaçlı Avrupa turu sırasında sohbet ettik.  Sıfır atık yaşama geçiş yapan ilk kişisiniz. Bu süreçten  bahsedebilir misiniz? 2006 yılında San Francisco’nun dışında yaşıyorduk. Evimiz ücra bir yerde olduğu için markete, okula, sinemaya ve restoranlara, kısaca herhangi bir yere gitmek için arabaya binmemiz gerekiyordu. Şehre yakın olmak için taşınmaya karar verdik. Sıkça uğradığımız yerlere yürüyerek veya bisikletle gidebileceğimiz bir ev arıyorduk ancak acele etmemek için önce bir seneliğine bir ev kiraladık ve sadece ihtiyacımız olan eşyalarla taşındık. Bu yıl boyunca fark ettik ki daha az eşyayla yaşadığımızda yapmaktan keyif aldığımız eğlenceler için daha fazla vakit kalıyor. Aileye, arkadaşlara, pikniklere, egzersize ve diğer aktivitelere daha fazla zaman ayrılıyor. O yüzden şehir merkezinde ilgimizi çeken bir ev bulduğumuzda